Een sociaal wezen dat zijn rust vindt in en op het water.
Mensen om me heen hebben is als zuurstof voor mij. Iets dat ik echt nodig heb en me doet opleven. Mijn vrienden gaan al mee van op de lagere school. Vrienden voor het leven. Mensen die je door en door kent en die eigenlijk meer familie geworden zijn. Maar ook de scouts, uitgaan, sporten in clubverband, … het was altijd het kunnen delen waar ik mijn geluk in vond.
Ik vind het plezant om anderen te observeren en te zien hoe mensen zich rondom mij amuseren. Ik ben meestal ook diegene die iedereen bij het amusement probeert te betrekken, iedereen goed laten voelen. Een extravert of toch een introvert? Geen idee. Bij een persoonlijkheidstest die ik ooit deed, kregen ze er ook kop noch staart aan.
Geboren en getogen in de groene rand rond Brussel heb ik doorheen de jaren die rand wel zien verstedelijken. Vroeger kende je alle buren, nu is het meer ieder voor zich. Dat dorpsgevoel en de natuur net buiten Brussel mis ik wel. Ondanks dat ik meer en meer vrienden zie emigreren, blijf ik hier wonen. Misschien meer voor de praktische redenen, omdat het voor mijn werk heel centraal en goed gelegen is.
Technisch inzicht heb ik altijd al mee gehad. Van op jonge leeftijd was ik beter in dingen uitvoeren in plaats van studeren. Gouden handen die alles wel konden maken, maar het niet zo goed konden uitleggen.
Door kennis van school en zelfstudie belandde ik uiteindelijk in de IT sector. Na 11 jaar was het tijd voor iets helemaal anders, dat sociale beestje in mij bracht me tijdelijk naar de horeca. Ondertussen zit ik weer in de technische sector. Een plezante, rustige job, waar je wel geen fouten kan maken en uw hoofd erbij moet houden.
Met mijn ‘gouden handen’ heb ik mijn hele huis verbouwd. Het duurt dan wel wat langer, maar je bepaalt alles zelf, en niet te vergeten: het is goedkoper. Uiteraard blijf ik hier en daar wel fouten zien, maar misschien ligt dat meer aan mijn perfectionisme daarin.
Een waterrat ben ik altijd geweest. Veel van mijn hobby’s vroeger en nu zijn verbonden met water. Als tiener was dat met competitie zwemmen en dat ben ik altijd wel blijven doen. Enkele jaren geleden kwam daar dan zeilen en duiken bij. Ook hier blijft het sociaal contact belangrijk, maar ook de rust en de vrijheid die ik erin vind. De ideale vakantie zou eigenlijk het duiken en zeilen samen zijn. Op praktisch vlak is dat minder ideaal omdat weersomstandigheden soms moeilijk te voorspellen zijn. Op een boot en onder water, daar heb je uw vrijheid terug.
Alles wat je doet in je leven draagt op een gegeven moment wel bij tot iets anders. Zo hielpen de knopen die ik leerde bij de scouts mij bij het zeilen. Maar ook fotografie kwam heel vroeg in mijn leven en draag ik nog steeds mee. Mijn grootvader had een donkere kamer en een passie voor fotografie, zo zag ik al vroeg hoe het allemaal in zijn werk ging. Toch duurde het enkele jaren voor ik terecht kwam in een fotoclub. In groep weg gaan, van elkaar leren, erover praten, … Mijn sociale karakter is moeilijk weg te denken in alles wat ik doe. Tegenwoordig doe ik ook veel onderwaterfotografie, en hoewel het praten daar wat moeilijker is, kan ik alle foto’s daarna wel delen met de groep.
Mijn leven in beeld brengen, amusement en natuur, dat doe ik vooral. Om het dan te delen en er andere hopelijk een plezier mee te doen.